Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Opis i analiza przypadku pracy z uczniem z zaburzeniami depresyjno – lękowymi.
Identyfikacja problemu.
Maria to uczennica klasy II w Liceum Ogólnokształcącym. W klasie I nie byłam w stanie zauważyć jej zachowań, ponieważ wdrożona nauczanie zdalne. W wrześniu 2021 roku zgłosiła się do mnie na rozmowę. Od razu dało się zauważyć problemy emocjonalne – onieśmielenie, trudność w mówieniu o sobie i rodzinie, o swoich problemach, o emocjach. Po krótkiej rozmowie, nie chcąc jej do niczego zmuszać, zaproponowałam, aby zastanowiła się i przemyślała chęć udziału w zajęciach terapeutycznych. Miałyby one odbywać się systematycznie raz w tygodniu. Maria zdecydowała się na udział w tych zajęciach. To inteligentna i zdolna uczennica, która ma trudności z radzeniem sobie w trudnych sytuacjach. Dodatkowo pojawiają się u niej ataki paniki, obniżony nastrój ze stanami hipomaniakalnymi. W rozmowie z ojcem dziewczyny zasugerowałam też konsultację z psychiatrą. Aktualnie jest w trakcie diagnozy psychiatrycznej.
Geneza i dynamika zjawiska.
Chcąc zrozumieć zachowania Marii postanowiłam zebrać informacje o dziewczynie. Rozmawiałam z wychowawczynią oraz tatą uczennicy. Dowiedziałam się, że rodzice są po rozwodzie, ale do listopada 2021 roku cały czas mieszkali w jednym domu. Mama to osoba bardzo krytyczna, mało wspierająca i nieempatyczna. Od najmłodszych lat uczennicy zwracała jej o wszystko uwagę, wskazywała błędy i wmawiała, że jest gruba i nie będzie nawiązywała prawidłowych więzi emocjonalnych z rówieśnikami. Nie poświęcała jej dużo czasu, nie wspierała w trudnych momentach i nie dawała konstruktywnych rad. Tata natomiast nie za bardzo wtrącał się w wychowanie córki. Rodzice wychowali ją w przekonaniu, że ich małżeństwo było z rozsądku, że nie darzą się miłością i bardzo rzadko związki opierają się na odwzajemnionych uczuciach. Aktualnie Maria mieszka z tatą i młodszą siostrą. Z mamą widuje się w weekendy.
Znaczenie problemu
Na aktualne problemy uczennicy miały wpływ relacje rodziców, ich ciągłe kłótnie, style wychowawcze. Bagatelizowali trudności córki, nie przekazywali pozytywnych wzorców. Poprzez modelowanie Maria nauczyła się wyolbrzymiać problemy, co z kolei wpływało na to, że nie była w stanie sobie z nimi poradzić. Rodzice do tej pory uważali, że nie jest jej potrzebna żadna pomoc specjalistyczna. Uczennica w relacjach z rówieśnikami zachowuje się jak ich opiekun, traktuje jak mniejsze dzieci, które trzeba wspierać, pomagać im i wskazywać właściwą drogę. Przyczyną takich zachowań jest brak miłości, poczucia bezpieczeństwa i akceptacji ze strony rodziców.
W trakcie spotkań daje się zauważyć etapy lepszego funkcjonowania - podwyższenia nastroju i napędu psychoruchowego, które Maria jest w stanie kontrolować i być wobec niech krytyczna. Przejawia radość i zadowolenie ...
