Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Estetyzacja w kulturze współczesnej
Rozwój kultury współczesnej to nasilenie się procesów estetyzacji rzeczywistości.
Zjawisko to sprzyja jednak powstawaniu negatywnych zjawisk: manipulacji medialnej
i konsumenckiej. Możliwą przyczyną estetyzacji otaczającego nas świata jest poczucie
nienasycenia się nowościami, uczuciami, wrażeniami, doznaniami zmysłowymi, co świadczy
o poczuciu braku sensu i wewnętrznej pustce. W kręgu zainteresowania znalazły się media
i obszary z nimi związane. Estetyzacja wyznacza sens temu, co nas otacza, będące celem
każdego człowieka. Estetyzacja jest różnie definiowana...
Krzysztof T. Toeplitz uważa, że estetyzacja rzeczywistości polega na tym, że często
zaciera się granica między sztuką a życiem, obyczajem a twórczością. Badacz nazywa to
„sztukoobyczajem”, do grona, którego należą sklepy, kina i koncerty. Cechami tych zjawisk
jest masowość, przemijalność, seryjność i nienasycenie. Odo Marquard natomiast definiuje
estetyzację rzeczywistości, która powstaje w momencie, gdy „sztuka spod znaku estetyki
– zapominając o granicach sztuki – wciąga całą rzeczywistość w majak i trans sztuki, i niejako
rzeczywistość zastępuje sztukę”. Marta Gołaszewska mówi o estetyzacji jako o „poszukiwaniu
sensu
rzeczywistości, docieranie do struktur głębokich, wartości, podstawowych
mechanizmów rządzących światem człowieka”. Procesy estetyzacji zostawiają znamiona na
niemal każdej działalności ludzkiej: wyróżniamy w szczególności naturę, turystykę, ciało,
media i konsumpcję.
Współczesny człowiek zwracając się ku naturze oczekuje odgrodzenia się od innych,
wspomina utracony Raj, dzięki czemu sam nauczył się projektowania ogrodów
i zagospodarowania przestrzeni. Przemysł ogrodniczy kwitnie, wzrasta zapotrzebowanie na
prasę specjalistyczną z zakresu aranżacji podwórek, działek czy programy telewizyjne o tej
tematyce. Dzięki dekorowaniu własnego zielonego otoczenia, człowiek próbuje nasycić się
„swoim kawałkiem nieba”.
Podróże ubogacają człowieka i jego życie o nowe doświadczenia. W nurcie tym rozwija
się literatura; tworzone są mapy, atlasy, powstają programy podróżnicze emitowane
w telewizji tradycyjnej jak i internetowej. Sektor turystyki dotychczas nie był tak pożądany
i doceniany jak obecnie. Przemawia przez nas ciągły głód emocji, wrażeń, potrzeba
doświadczenia, odkrywania nowych kultur. Jesteśmy ciekawi regionalnych atrakcji,
budownictwa, języków, smaków kuchni. Nabywane pamiątek z podróży pełni funkcję
podnoszenia prestiżu wczasowicza, stanowi niejako trofeum z odwiedzonego miejsca.
Postawą estetyzacji rzeczywistości stają się reklamy promujące wyjazdy wczasowe i oferty biur
podróży, bazujących często na iluzji lepszego świata, dzięki efektowanym zdjęciom i sloganom
reklamowym, np. „poczuj się jak w Raju”, „przeżyj niezapomnianą przygodę”, „spełnij swoje
marzenia”, „egzotyczne wczasy na wyciagnięcie ręki”, „podróżuj za grosze z nami”.
1/2
Ludzkie ciało podlega znacznemu poziomowi estetyzacji. Anthony Giddens pisze,
że „ciało zajęło centralną pozycję w refleksyjnym projekcie tożsamości jednostki. Człowiek
nowoczesny, obyty z obecnie panującą kulturą, dba o swoje ciało z niezwykłą uwagą. Dzięki ...
