Wpływ aktywności fizycznej w życiu zdemoralizowanej młodzieży.

Wpływ aktywności fizycznej w życiu zdemoralizowanej młodzieży.

Aktywność fizyczna stanowi niezbędny element życia każdego człowieka, jest szczególnie ważna w przypadku dzieci i młodzieży. Ruch jest kluczowym czynnikiem warunkującym prawidłowość procesów rozwojowych oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia wielu schorzeń w wieku dorosłym.

Dzieci w wieku szkolnym w planie lekcji mają 4 godziny wychowania fizycznego. Aktywny udział w zajęciach pozwala na harmonijny rozwój układu ruchu, układu sercowo-naczyniowego, właściwej koordynacji ciała i kontroli ruchu. Odpowiednia ilość ruchu wraz z nauczaniem zdrowego żywienia pozwala utrzymać właściwą masę ciała w połączeniu z odpowiednimi nawykami żywieniowymi. Wspomaga rozwój społeczny, rozwija budowanie relacji z innymi, uczy współpracy, negocjacji, a także samokontroli. Ruch odgrywa ważny czynnik w rozwoju społecznym, uczeń uczy się pokonywać trudności, znosić porażki, cieszyć się sukcesami swoimi oraz kolegów. Udział w aktywności kompensuje niekorzystny wpływ współczesnego życia, które jest związane z długim przebywaniem w pozycji siedzącej.

Podczas zajęć szkolnych głównie stawiam nacisk na poznawanie nowych gier sportowych . Uczniowie trafiający do Ośrodka Wychowawczego zazwyczaj znali zasady gry w piłkę nożną i podstawowe zasady koszykówki. Duży procent uczniów albo nie realizował obowiązku szkolnego albo unikał udziału w zajęciach wychowania fizycznego. Nauka uczniów zdemoralizowanych podstawowych ruchów, pozycji, poruszania się po boisku sprawia bardzo duże wyzwanie gdyż szybko tracą chęć i motywację do poznawania nowych elementów oraz reagują agresywnie na niepowodzenia. Jest to dla nich bardzo stresujące gdyż w grupie rówieśniczej nie chcą pokazywać swoich słabości. Natomiast gdy poznają już podstawowe odbicia i przepisy gry bardzo chętnie uczestniczą w zajęciach. Bardzo dobrym przykładem jest gra w piłkę siatkową. Uczniowie początkowo nie potrafią odbić piłki sposobem dolnym, górnym. Mają duże problemy z wykonaniem zagrywki sposobem dolnym nie mówiąc już o sposobie tenisowym bądź zbiciu dynamicznym piłki i zastawieniu. Uczniowie poznając powoli i dokładnie elementy podstawowej techniki przyjęcia piłki, rozegrania i zagrywki bardzo chętnie przystępują do uproszczonych form gier.

W trakcie swojej pracy z uczniami badałem wpływ rywalizacji indywidualnej oraz grupowej na zachowania agresywne w grupie uczniów danej klasy oraz przy współzawodnictwie miedzy klasowej.

Sportem, który powodował najwięcej agresywnych zachowań to koszykówka. Ma to związek z charakterystyką gry. Koszykówka to bardzo dynamiczna i kontaktowa gra, gdzie wiele się dzieje na małej przestrzeni i wprowadza to wiele kwestii spornych typu błąd kroków, podwójne odbicie itp.

Najmniej konfliktową zespołową dyscypliną sportową jest piłka siatkowa. Jest to w zasadzie mało kontaktowy i uporządkowany rodzaj rywalizacji sportowej. Uczeń wie gdzie jest jego pozycja i każdy ma przydzielone zadanie na boisku. Oczywiście i tu zdarzają się sytuacje ...