Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
PROGRAM
ROZWIJAJĄCY I USPRAWNIAJĄCY TWÓRCZĄ AKTYWNOŚĆ PLASTYCZNĄ
,,MÓJ ŚWIAT W KOLORACH TĘCZY.”
opracowała:
mgr Sybilla Podłużna
SPIS TREŚCI:
Wstęp
Adresaci programu
Miejsce i czas realizacji programu
Cele edukacyjne zajęć ,,Mój świat w kolorach tęczy”
a) Cele kształcenia
b) Cele wychowania
Techniki plastyczne
6. Metody pracy.
7. Formy pracy
8. Ocenianie osiągnięć uczniów
9. Bibliografia:
1.WSTĘP
,,W każdym dziecku kryją się zdolności, siła wyobraźni i kreatywność, trzeba je tylko ożywić, rozwijać i wspierać.”
W życiu każdego dziecka szczególną rolę przypisuje się jego umiejętnościom poznawania otaczającego go świata, rozumienia go, dostrzegania związków w nim zachodzących i współdziałania. Wszystkie te elementy są niezbędne, by sprostać wymaganiom, jakie przed dziećmi stawia świat. Podstawą prawidłowego rozwoju
i funkcjonowania dziecka jest właściwe działanie zmysłów odpowiedzialnych za odbieranie
i rejestrowanie bodźców docierających zarówno z wnętrza ciała jak i otaczającego świata. Odebrane wrażenia zmysłowe są przesyłane do mózgu i przekształcane na właściwe reakcje. Postrzeganie zmysłowe stanowi więc warunek rozumienia, rozwoju i uczenia. Początkowo dzieci uczą się doświadczając (nieświadomie) swe otoczenie poprzez dotyk, ruch, smak, węch, wzrok, słuch i rozumieją je wyłącznie dzięki tym zmysłom. Zmysły dostarczają dzieciom informacje o otoczeniu, budując ich podstawową wiedzę o świecie. W trakcie zabaw zmysłowych dzieci zauważają, że przedmioty są różne w dotyku a świat ma wiele odcieni, zapachów, smaków i dźwięków.
Funkcjonowanie uczniów z głęboką niepełnosprawnością intelektualną często nie przekracza poziomu zmysłowego. Podobnie jak małe dzieci całą wiedzę o świecie czerpią poprzez bezpośredni kontakt zmysłów z otoczeniem . Dla tych uczniów stymulacja zmysłowa powinna być podstawową formą zajęć edukacyjnych. Nauczyciel powinien dostarczać uczniowi różnego rodzaju bodźców zmysłowych zgodnie z jego potrzebami, możliwościami percepcyjnymi, używając wszelkich pomocy, które nie wywołują u niego poczucia dyskomfortu.
Zajęcia plastyczne mają ogromną wartość rewalidacyjno-terapeutyczną w edukacji dzieci niepełnosprawnych intelektualnie. Umożliwiają rozwijanie aktywności twórczej. Czynności związane z: , malowaniem palcami, lepieniem w ciasto linie , odbijaniem dłoni
w różnych fakturach jest dla dziecka radosną zabawą, która sprawia mu przyjemność, uczy wytrwałości, oraz współpracy w zespole. Działania plastyczne podejmowane z dziećmi mają ułatwić nawiązanie kontaktu emocjonalnego, sprzyjać budowaniu właściwych relacji nauczyciel-dziecko.
Program ten ma przede wszystkim sprawiać uczniom przyjemność i mieć charakter zabawy edukacyjnej, podczas której uczniowie uzewnętrznią swoje stany emocjonalne. Istotną sprawą jest również uwrażliwianie dzieci na piękno przyrody oraz korzystnie wpłyną na ogólny rozwój uczniów oraz na ich integrację.
Wartość prac uczniów nie leży w ich walorach artystycznych, ale w zawartym w nich przekazie emocjonalnym. Sam proces tworzenia jest często ważniejszy od końcowego efektu pracy. W przypadku dzieci z ...
