Metoda glottodydaktyczna prof. Rocławskiego

Metoda glottodydaktyczna prof. Bronisława Rocławskiego

Glottodydaktyka – termin pochodzi z języka greckiego,

glottis – język, mowa, myśl;

dydaktyka – wychowanie;

glottodydaktyka – wychowanie językowe;

Jest to metoda stworzona przez polskiego naukowca B. Rocławskiego. Przygotowuje ona już bardzo małe dzieci do nauki czytania i pisania. Stosowana jest już z ogromnym powodzeniem w wielu przedszkolach i szkołach na terenie całego kraju.

Impulsem do pracy nad „glottodydaktyką” był dla prof. B. Rocławskiego fakt coraz częściej występujących wśród uczniów trudności w czytaniu, pisaniu i rozumieniu odczytywanego tekstu. W związku z tym B. Rocławski opowiedział się za „radykalną zmianą sposobu przygotowywania dzieci do nauki czytania i pisania, sposobu uczenia techniki płynnego czytania ze zrozumieniem i płynnego pisania, a także kształtowania nawyków czytelniczych i świadomości ortograficznej”( 2008). Domagał się również „właściwego do potrzeb każdego dziecka wydłużenia czasu na przygotowanie do nauki czytania i pisania oraz skrócenia w miarę możliwości do minimum czasu opanowywania względnie płynnego pisania i sprawnego czytania ze zrozumieniem”(2008).

Podstawowe zasady tej metody

I zasada - wyjście od języka mówionego, a nie języka pisanego, czyli takiego, z jakim styka się dziecko już od narodzin i jaki jest mu najbliższy,

II zasada - świadome wprowadzenie zabaw doskonalących mowę już od najmłodszej grupy przedszkolnej,

III zasada - maksymalne wydłużenie czasu na przygotowanie do czytania i pisania i skrócenie do minimum czasu opanowywania płynnego pisania i sprawnego czytania ze zrozumieniem.

Celem glottodydaktyki jest dobre przygotowanie dzieci do nauki czytania i pisania, uczenie właściwej techniki czytania ze zrozumieniem i pisania, kształtowanie nawyków czytelniczych i świadomości ortograficznej. Cechą charakterystyczną jest wyróżnienie etapów pośrednich w kształtowaniu syntezy i analizy fonemowej. Analiza dokonywana jest na śladach syntezy.

Wychowanie językowe nastawione jest na indywidualny tryb nauczania, zgodnie z możliwościami dziecka. Dotyczy to sprawności analizatora słuchowego, wzrokowego i kinestetyczno – ruchowego.

Zakłada się tutaj holistyczne spojrzenie na dziecko, ponieważ każdy z nas ma własny, indywidualny rytm i tempo rozwoju umysłowego, emocjonalnego i społecznego. Całościowa powinna być też diagnoza pedagogiczna i logopedyczna.

Zasadniczą rolę w metodzie glottodydaktycznej odgrywają zabawy, które stanowią istotę zachowania się dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, służą też rozwijaniu sprawności językowej, opanowaniu języka i kształceniu poprawnej wymowy.

Twórca glottodydaktyki, prof. B. Rocławski, w swojej książce: „Nauka czytania i pisania” zawarł bardzo cenne wskazówki, zadania z zakresu przygotowania dzieci do czytania i pisania. Jak sam autor mówi „są to tylko milowe kamienie, których nie wolno zgubić”( 2008). Podkreśla też bardzo, iż „każde dziecko powinno kroczyć od kamienia do kamienia własną ścieżką. …